Είναι μια πολύ εύκολη και γρήγορη διαδικασία που δίνει ένα προϊόν με τέλεια υφή και γεύση! Οι φωτογραφίες και η περιγραφή είναι της φίλης μου Κλαίρης, την οποία ευχαριστώ θερμά.
Το ghee ή αλλιώς clarified ghee δεν είναι το ίδιο με απλό clarified butter ή βούτυρο κλαριφιέ στα ελληνικά. Οι διαφορές είναι ότι στο ghee καίμε ουσιαστικά τις πρωτεϊνες και τα σάκχαρα του γάλακτος εξ’ ου και η έντονη μυρωδιά του και επιπλέον είναι καθαρό λίπος (αφού το σουρώσουμε).
Στο βούτυρο κλαριφιέ ζεσταίνουμε το βούτυρο σε πολύ χαμηλή φωτιά, διαχωρίζεται το λίπος από το γάλα, το οποίο κάθεται στον πάτο και απλά στο τέλος σουρώνουμε το λίπος. Οπότε προκύπτει κάτι με πιο σκληρή υφή και με ουδέτερη μυρωδιά!
Πιο αναλυτικά το κλαριφιέ ,το οποίο βρίσκετε στα ψυγεία στο σούπερ μάρκετ και το οποίο γράφει συνήθως “λιωμένο βούτυρο” έχει θερμανθεί σε χαμηλή φωτιά, έχει διαχωριστεί το λίπος από τις πρωτεϊνες του γάλακτος και κατόπιν το σουρώνουν για να πάρουν το λίπος, παρόλα αυτά έχει ακόμα νερό και ίχνη πρωτεϊνης στο τελικό προϊον γι’ αυτό και φυλάσσεται αποκλειστικά και μόνο στο ψυγείο.
Το δε γκι (ghee) το οποίο ίσως και να βρείτε σε κάποια μεγάλα σουπερμάρκετ (ως επί το πλείστον σε καταστήματα με βιολογικά) θερμαίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία για αρκετή ώρα, τόση ώστε οι πρωτεϊνες του γάλακτος να μείνουν στον πάτο του σκεύους και να ψηθούν (ουσιαστικά) και το νερό να εξατμιστεί. Μπορείτε να το βρείτε και στην Biodiet εδώ.
Το τελικό προϊόν σουρώνεται, δεν έχει ίχνος υγρασίας και καθόλου πρωτεϊνες γάλακτος γι’αυτό και παραμένει εκτός ψυγείου όλες τις εποχές και δεν χαλάει. Είναι καθαρό λίπος 100%.
Οπότε συνοψίζοντας η βασική διαφορά είναι το λιωμένο βούτυρο (κλαριφιέ) δεν διατηρείται εκτός ψυγείου και ενδέχεται να περιέχει πρωτεϊνες γάλακτος, το δε ghee ειναι καθαρό λίπος και το κρατάμε εκτός ψυγείου χειμώνα-καλοκαίρι.
Υπάρχει αρκετό μπέρδεμα σχετικά, ναι μεν μοιάζουν αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα, επιπλέον το ghee έχει μεγαλύτερη αντοχή στη θερμότητα μιας και είναι καθαρό λίπος!
Για να φτιάξετε ghee, απλά θα χρειαστείτε βούτυρο και ένα βαρύ αντικολλητικό κατσαρολάκι.
Υλικά
Βούτυρο αγελάδος 500 γρ
Εκτέλεση
Κόβετε το βούτυρο σε κομματάκια και το αφήνετε στο κατσαρολάκι εκτός ψυγείου μέχρι να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Έτσι θα λιώσει ομοιόμορφα.
Ανάβετε το μάτι (αν το μάτι σας πάει έως το 9, θα το βάλετε στο 7). Θα αρχίσει να λιώνει το βούτυρο και θα αρχίσει να κοχλάζει (δεν θα πιτσιλάει αλλά ακούγεται, θα το καταλάβετε). Σε εκείνο το σημείο χαμηλώστε το μάτι στο 4 ή το ανάλογο του δικού σας.
Θα σταματήσει να κοχλάζει πλέον και θα μαζέψει λευκό αφρό επάνω. Το αφήνετε να σιγοβράζει.
Ο αφρός θα γίνει σαν “κομμένος” και αν τον φυσήξετε το υγρό από κάτω θα πρέπει να είναι χρυσαφί και διάφανο.
Μόλις δείτε το χείλος του βουτύρου να γίνεται καφέ (όχι πολύ σκούρο) το αποσύρετε από τη φωτιά και το αφήνετε στην άκρη για 10 λεπτά.
Σουρώνετε με τουλπάνι ή πολύ ψιλή σίτα (πολύ ψιλή όμως) και αποθηκεύετε σε βάζο που κλείνει αεροστεγώς.
Μετά από 24 ώρες θα είναι χρυσαφί και έτοιμο προς κατανάλωση.
Η όλη διαδικασία παίρνει περίπου 15-20 λεπτά.
Δεν ανακατεύουμε καθόλου.
